Kosmetykoholizm okiem faceta, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem drogerie

Wbrew pozorom nie każda kosmetykoholiczka wygląda w ten sposób.

Źródło

Mężczyzna znajduje czyste skarpetki (bądź założy wczorajsze na lewą stronę), wyszukuje w szafie najmniej pogniecioną koszulę, zapina rozporek, wciska się w jedną ze swoich dwóch par butów (jedne na codzień, drugie, te czystsze, na tak zwane "większe wyjścia") i czeka. Zostało jeszcze sporo czasu, Luba dopiero zaczęła robić się na bóstwo, zdąży jeszcze sobie chłopaczyna w coś pograć, albo obejrzy coś w telewizji. Lecz nagle znad toaletki słyszy głos swej wybranki:

-Możesz mi podać ten puder? I jeszcze pędzel do niego?

-Eee... który?

-No przecież wiesz, ten mój ulubiony. Zajrzyj do kuferka.

A w owym kuferku - jak rzekł grobowym głosem Marlon Brando w Czasie Apokalipsy - HORROR. HORROR. Podobno dwie rzeczy na świecie są nieskończone - wszechświat i ludzka głupota. Tak ponoć powiedział niegdyś Albert Einstein, ja zaś nie zamierzam podważać jego autorytetu, a jedynie dodać trzeci przedmiot zakrzywiający czasoprzestrzeń i ignorujący prawa fizyki dotyczące objętości - damski składzik kosmetyków. Czy mowa o podręcznym, w postaci torebki, czy to wolnostojącym kuferku bądź toaletce zaopatrzonej w trzydzieści pięć tysięcy szufladek - wszystkie dla niewyćwiczonego, nieprzyzwyczajonego do feerii barw i kształtów męskiego oka wydają się nieogarniętym, kompletnym chaosem. I od razu rodzą pytania w rodzaju:

-Ale po co ci tyle? Nie wystarczą trzy cienie?

-Pędzel numer ile? Widzę takie cztery.

-Że jaki kolor? Śliwka to przecież owoc.

Jeśli osobnik płci męskiej jest wyjątkowo mało odporny psychicznie, zapewne ostatni raz jego ukochana zobaczy go w głównym wydaniu wiadomości, gdy zostanie ujęty przez stróżów prawa podczas nieudanej próby podpalenia pobliskiego Rossmana. Jednak nie martwcie się, drogie czytelniczki tego bloga, być może traficie na gościa, który przetrwa pierwszy chrzest ognia i nie dostanie udaru od patrzenia na zawartość waszych tajemniczych schowków na kosmetyki. A wtedy, powiadam wam, macie wyjątkowe szczęście. Pielęgnujcie takiego samca, karmcie go ambrozją i dopieszczajcie. Dlaczego?

1. Taki facet, po tygodniu od ujawnienia się waszego osobliwego nałogu kosmetykowego, pomoże wam posprzątać wasz kuferek. Nie dlatego, by podkraść wam jakiś błyszczyk (jeśli tak się stanie, sprawdźcie też wasze szuflady z bielizną, tam też zapewne coś zginęło), ani tym bardziej, by pomóc wam. On pomaga w ten sposób sobie - by uniknąć kłótni oraz półgodzinnego grzebania, woli zapamiętać po prostu, jakie ustrojstwa leżą w tej czy tamtej przegródce.
2. Po dwóch tygodniach mniej więcej będzie wiedział, jakie kolory lubicie. Nie, żeby pojął, co to jest do diabła barwa amarantowa, tego żaden mężczyzna nigdy nie zrozumie. Ale jeśli poprosicie go o swoją ulubioną paletkę, bo naprędce malujecie jednocześnie oczy, usta oraz paznokcie i nie macie czasu na jej odszukanie, skojarzy z grubsza, co najczęściej widział na waszych powiekach, licach bądź wargach i jest spora szansa, że mimochodem znajdzie w kufrze właśnie to, czego potrzebujecie. A wtedy poczujecie się niczym gwiazda filmowa, która ma własnego niewolnika od podawania kosmetyków. Świetne uczucie, prawda?
3. Gdy już macie wybranka serca, który jako tako orientuje się w temacie, możecie bez strachu wysłać go do sklepu nie tylko po mleko i bułki, ale także po wasze ulubione przybory do malowania. W drogerii nie będzie już krążył niczym dziecko we mgle, w końcu mniej więcej wie, jak wygląda róż, korektor, tusz i cień, zatem najczęściej wystarczy mu podać nazwę tego, czego szukacie, on w razie wątpliwości z pewnością do was zadzwoni. A wy oszczędzicie mnóstwo czasu - podczas gdy on buszuje pośród półek w Douglasie, wy macie chwilę dla siebie i możecie na przykład obejrzeć Seks w Wielkim Mieście, którego on nie znosi i marudziłby wam podczas seansu nad uchem. I wilk syty, i owca cała.
4. Teraz najważniejsze - dla was i dla niego. Musicie wiedzieć, że każdy facet, nawet ten, który zna swą drugą połówkę już od trzydziestu lat, nigdy nie wie tak naprawdę, co kupić kobiecie w prezencie. Szerokość bioder nie jest stała, zaś rozmiarówki w sklepach diametralnie się od siebie różnią, a faceci nie pytają przecież o to, czy ukochana nosi obecnie 36, czy raczej 42. Do tego moda zmienia się (przynajmniej z męskiej perspektywy) co dwa dni, tak więc niespodzianka w postaci sukienki kończy się często koszmarem i w efekcie spaniem na wycieraczce, bo okazuje się, że biedny chłop ma swą lubą za grubasa lub kupił jej coś, co jest już zupełnie passe. Kwiatki są raczej jedynie dodatkiem, więc lichy wiecheć róż kupionych na ostatnią chwilę też raczej nie zachwyci. Biżuteria - owszem, to trafiony zakup, ale ktoś, kto znajduje się poza listą 100 najbogatszych rodaków raczej nie wybiera się co miesiąc do Kruka czy Aparta, by uradować swą wybrankę. Jedynie ci, którzy mają kosmetykomaniaczkę w domu, są kryci z każdej strony. Nieważne, czy wejdą do Maca, Inglota czy do innego sklepu wypełnionego po brzegi szminkami, kremami, meteorami i resztą tałatajstwa- zawsze znajdą jakiś prezent. Bo kosmetykomaniaczce nigdy dość, a nawet, jeśli akurat ukochanemu powinie się noga i nie do końca utrafi z prezentem, i tak nie będzie obrażona, bo przecież można takowy produkt zrecenzować, wystawić na wymiankę bądź na Allegro. I tak właśnie nauczyłem się kochać wszelakie drogerie - a dzięki temu, prowadząca tego bloga prawdopodobnie kocha również mnie. No bo który facet nie dość, że kupuje jej czasem coś fajnego, dodatkowo wyręcza ją w pisaniu notatek, gdy ona nie ma na to czasu?

Pozdrawiam. Pamiętajcie - dbajcie o swego Lubego bardziej, niż 

o same siebie. Opłaci się wam.